Jan van den Helder met al zijn klasgenoten bij De Zevensprong in Nieuwkoop. ©Leny van den Belt
Hij verzamelt van alles en nog wat. Jan van den Helder. De in Noorden geboren Nieuwkoper exposeert momenteel bij het Historisch Genootschap in de Zevensprong zijn Nederpop collectie, met daarbij ook aandacht voor in de jaren ’60 en ’70 bekende Nieuwkoopse bandjes.
Jan van den Helder organiseert reünie
Behalve dat er al heel veel bezoekers zijn geweest, leek het hem een goed idee om zijn klasgenoten van de technische school in Woerden ook te laten kennismaken met zijn verzameling. Maar ja, hoe en waar vind je iedereen? “Ik kreeg van een van mijn medeleerlingen een krantenknipsel met de namen van mijn eindexamenklas van 1969”, vertelt Jan van den Helder. “Toen ben ik gaan speuren.” Trots vertelt hij dat hij iedereen heeft gevonden. “Helaas zijn er zeven overleden, maar ik heb ze allemaal gevonden.” Zaterdag 9 oktober was de dag van de reünie, die begon in De Zevensprong in Nieuwkoop.
Enthousiast
Harry de Vroeg is er speciaal voor uit België gekomen. Veertien jaar geleden kwam hij er een nieuwe liefde tegen en dus verhuisde hij een aantal jaren geleden daarheen. “Maar ik kom nog wel in Woerden, hoor. Daar ben ik opgegroeid.” Vijfenvijftig jaar hebben de meesten elkaar niet gezien. “Ik was meteen enthousiast”, zegt De Vroeg. “Een reünie, dat wilde ik meemaken.” Ook Gerard Griffioen uit Zevenhoven en Jaap Korevaar uit Kamerik waren er meteen voor te porren. En ook Anton van den Hooren uit Zegveld vond het een heel leuk idee.
Nadat de mannen de expositie hebben gezien, vertrekken ze naar hun oude technische school. “Die is natuurlijk niet open op zaterdag,” vertelt Van den Helder, “maar ik heb de huidige directeur gebeld en gezegd dat ik het zo leuk zou vinden als ik nog één keer mijn schooltas van boven naar beneden door het trappenhuis kon gooien. Toen ging hij overstag.” Alweer een bewijs dat Van den Helder alles bewaart. Het betrof zijn oude schooltas uit 1969.
“Ik kreeg wel eens een lel”
De drie eerder genoemde mannen hebben niet bepaald goede herinneringen aan de school. “Toen had je nog leraren met gezag”, zegt één van hen. “Ik kreeg wel eens een lel”, zegt een ander. Ze herinneren zich alle drie nog meester Luyendijk. “Je kon bij hem kiezen welke straf je wilde: drie pakken voor je donder of terugkomen. Ik koos altijd voor terugkomen. Hij had zulke grote klauwen, het deed zeer als hij je sloeg.”
Ze zijn geworden waarvoor ze geleerd hebben: Timmerman en metselaar. Stuk voor stuk zijn de oud-klasgenoten van Van den Helder in de bouw terecht gekomen. Griffioen en Korevaar vertellen ook hun eigen huis te hebben gebouwd en er nog altijd in te wonen.
